Wat weinig mensen beseffen is dat de drie wijzen ook weer terug gingen. Logisch, zou je nu zeggen, maar in die tijd was dat helemaal niet zo vanzelfsprekend. En juist daarom is het zo vreemd dat niemand moeite heeft gedaan deze terugreis te beschrijven, behalve Jack Weisman, de conservator van het onbekend gebleven westernverhaal. Aan de hand van het boekje 'The wise men, did they ever return?' heb ik het volgende adventsgedicht gecomponeerd.
De drie wijzen konden in het westen niet aarden
zij hadden Christus getroffen en vonden het welletjes
zij haalden de handen eens door hun baarden
en vertrokken met een luit, harp en veel belletjes
Jozef en Maria waren verguld en ook best blij
met het bezoek, dat 't kindeke had verwend
maar na een bevalling met drie wildvreemden erbij
hadden ze echt iets van: nu weer rust in de tent
Dus vertrokken ze gedrieën op hun oude paarden
roepend: het is niet zo ver als je de route nog kent
Jozef legde gauw een houtblok in de haard en
Jezus noemde ze later: wijs, energiek en heel attent
Countryman Ray
Geen opmerkingen:
Een reactie posten