Op deze laatste dag van het jaar wil ik even terugkijken naar 2010. Ik hoop dat ik de lezers weer wat bijgebracht heb over het leven op de prairie. Economische crises deren de prairie niet, van politieke perikelen heeft ze geen last. Het leven gaat er als altijd, mooi en vredig. Als de lezers nog vragen hebben over zaken betreffende het prairieleven die ik dit jaar niet heb behandeld, dan laat het maar weten. Volgend jaar ga ik gewoon door met het leven en beschrijven van het prairieleven.
Tot slot van dit jaar een gedicht over Nooknook, de indiaan die de weg kwijt was doordat hij iets gebruikte.
ik voel dat er geen nieuw jaar er aan komt
dat de beer in zijn winterslaap bromt
dat de maan niet meer zal schijnen
dat de horizon bestaan zal uit twee lijnen
ik snap het universum; maar Chief Skinny Bull
zegt dat het onzin is, slechts flauwekul
waarom zou hij mij niet willen geloven
nu ik alle vuren laat laaien en dan doven?
ik hoor stemmen en ik zie zaken
waar niemand chocola van kan maken
ik heb van de vredespijp gerookt
maar wat heb ik er toch in verstookt?
Countryman Ray
Geen opmerkingen:
Een reactie posten