Prille prairieliefde, wat is er mooier dan dat? Deze keer een gedicht dat ik niet op een artikel uit een van mijn vele naslagwerken over het Wilde Westen baseer, maar gewoon iets wat ik zelf verzonnen heb. En het gaat deze keer niet over mensen, maar over dieren. Ik draag het gedicht op aan mijn vriendin Blonde Lente (ja, we zijn nog steeds samen en het gaat heel goed met ons).
een jonge salamander, de kuif
in mooie felle kleuren
dartelt dansend door het zand:
nu gaat het dan gebeuren
hij heeft een wijfje geroken
de paardans is begonnen
hij snuffelt zich een weg
heeft zichzelve overwonnen
het wijfje ziet hem wel zitten
ze draaien om elkaar heen
hij toont haar trots zijn lijf
kruipt op een warme steen
jawel, ze vallen voor elkaar
dit is prairieliefde voor dieren
laten we dit op waarde schatten
en de liefde voor altijd vieren
Countryman Ray
Geen opmerkingen:
Een reactie posten