Onlangs vroeg iemand me hoe het gaat met mijn vriendin Blonde Lente. Tja, om eerlijk te zijn: we zijn tijdelijk uit elkaar. Zij vond dat ik teveel aandacht besteedde aan mijn cowboy-zijn. Ik vond op mijn beurt dat zij teveel met de Indiaanse cultuur dweepte. Toch weet ik zeker dat het wel weer goed komt. Op de prairie konden cowboys en indianen uiteindelijk ook goed met elkaar overweg. Het volgende gedicht vat het mooi samen en is dan ook speciaal voor Blonde Lente. Het is een combinatie van rijm en vrij vers met een vleugje hiphopcultuur. Dat lijkt wat vreemd, maar ook op de prairie kende men vroeger al een soort hiphop. Daarover over een paar weken meer.
jij
hoort bij mij
als een appel
bij een ei
cowboy en sqaw
man en vrouw
laten we heel houden
wat stuk dreigt te gaan
laat mij weer je homeboy zijn
dan ben jij mijn bitch
Countryman Ray
Geen opmerkingen:
Een reactie posten