Wat ben ik blij dat het weer lente wordt, hopelijk een erg Blonde Lente! Over de lente gaat ook het volgende gedicht.
de prarie ziet er altijd eender uit
dezelfde kleur, dezelfde glans
en steeds hetzelfde geluid
van wolven en bizons, zo groot
van adders, loerend op een kans
van cowboys, geveld door lood
zodat hun botten fluiten in de wind;
een coyote rent achter de roedel aan
een stuk vacht aan een cactus gepind
zo is de praire in de lente, net als altijd
zo is het al eeuwenlang gegaan
de prairie raakt nooit haar onschuld kwijt
Countryman Ray
Geen opmerkingen:
Een reactie posten