Sommige liedjes uit het Wilde Westen zijn ware pareltjes. Anderen zijn weer volkomen waardeloos als je de tekst bekijkt, maar zijn toch beroemd geworden vanwege de melodie. En sommige liedjes zijn zowel muzikaal als tekstueel dramatisch slecht en toch overgeleverd in de annalen van het Wilde Westtraditie. Ongetwijfeld het ergste voorbeeld hiervan is 'So long we have no see to do' van Edgar P. Orridge uit 1856. Frappant is dat het lied in de jaren twintig van de vorige eeuw is vertaald door de Nederlandse westernkenner Horst van Weezel uit het Limburgse Maasbracht, onder de titel 'Zo lang hebben we geen zee te doen'. Van Weezel vertaalde bij leven ongeveer achtduizend liedteksten uit het Amerikaans en was daarmee een van de belangrijkste chroniqueurs van de country en western in ons land.
Een cowboys leven is een zware
sommigen denken het vrij van alle gevaren
heeft de korte zomernacht ver weg gepasseerd
rol over, mannen, het is bijna dag
Op de ketel die zich zeldzaam houdt
als het springwerk komt en onze angst begint
door de gebroken scherven, hij wil vragen
net ongeveer vier op de klok op het horloge
Zolang hebben we geen zee te doen
Zolang hebben we geen zee te doen
Coutryman Ray
Geen opmerkingen:
Een reactie posten