Op de prairie was het leven hard, ik heb dat al vaker gememoreerd. Zwaar werk, lange dagen, hitte, stof, ongedierte, veel kans op ongelukken en slechts af en toe een beetje vertier. Bijv. in de saloon, of anders in de kamers erboven (zie de entry van 14 april). Een van de meest tragische bijfiguren uit de nadagen van het klassieke Wilde Westen was de stand-up comedian Franklin "Funny Face" Robson. Hij maakte in 1902 een tournee over de prairie met zijn one man show "All I can do is look after some cows". Dit was een duidelijke sneer naar de intellecuele capaciteiten van cowboys. Die vonden het dan ook helemaal niet grappig wat Franklin over hen zei. Met name een zinsnede uit het liedje "When the cows go to sleep" viel meestal verkeerd ("They go crazy when they see a bit of tit/ 'cause they have a brain made of cow-shit"). Over die discrepantie tussen de grove woorden van Franklin enerzijds, en de hooggespannen verwachtingen van de cowboys anderzijds op een avondje uit, gaat het volgende gedicht.
je maakte de verkeerde grappen
en lag direct na de show steevast
het genade-zand te happen
vier dorpen lang ging het wel goed
toen raakte je geluk een beetje op
men vond later nog je riem en je hoed
tja, in een barre omgeving als hier
moet je wel een tikje aangepast zijn
en jij, jij bracht het verkeerde vertier
kijk, er waren wel mietjes in het publiek
maar had dat nu toch niet gezegd
ze schoten op jou want jij schoot in hun wiek
rust zacht, Franklin, in het prairiezand
niemand weet precies waar je ligt
je dood haalde niet eens de krant
Countryman Ray
Geen opmerkingen:
Een reactie posten