De grootste misvatting tijdens het wilde westen vond plaats in 1888, toen de toenmalige variété-artiest John McCracken een hit had met het liedje 'Say no to taxes'. Dat liedje ging over de invoering van een belastingsysteem, dat tot dan toe niet bekend was in het midden van Amerika. Het afdragen van geld aan een federale overheid was niet bepaald de vrijheid die veel cowboys voor ogen hadden. Er was -om het kort te zeggen- niet veel affiniteit met het belastinggebeuren.
Logisch dus, zou je zeggen, dat een snerpend liedje over het vermaledijde belastingssysteem insloeg als een bom. Iedereen zong het mee en McCracken had veel succes. Totdat men er in de zuidelijke staat Texas van hoorde. Heden ten dage staat Texas al niet bekend om zijn fijnbesnaarde volk, maar toentertijd helemaal niet. Het was een horde ongemanierde wilden die op alles schoot waar de wind onder kwam. Helaas was McCracken onvoldoende van deze feiten op de hoogte en zo toog de artiest op zijn paard naar het zuiden. Eenmaal binnen de staatsgrenzen van Texas werd hij opgepakt. De reden lag voor de hand: iemand die 'say no to Texas' zingt, kan niet deugen. Voordat McCracken het had uitgelegd, hing hij al in stukken aan een boom. Door de rest van Amerika worden Texanen sindsdien gezien als het uitschot op aarde en is er nooit meer een fatsoenlijk figuur uit die rotstaat voortgekomen, wat wij daar ook over denken.
McCracken was de man
hij had een prachtig lied
horden fans die zongen het
tegenstanders had hij niet
Hij rekende buiten de Texaan
het onbehouwen volk
ze trokken hem van zijn paard
onder bedreiging van een dolk
Twee uur later hing de zanger
aan een hoge tak te zwiepen
je zou die teringtexanen
zo van de aarde kiepen
En de belastingen, dat dan weer wel
werden sindsdien nooit meer bezongen
want je was je leven niet zeker
dat hadden de Texanen mooi bedongen
Countryman Ray
Geen opmerkingen:
Een reactie posten