Een van mijn leuke vakantie-ervaringen (in latere entries daarover meer) was een rit per paard over afgelegen zandweggetjes en grote heidevelden. Ik heb dit vorig jaar ook gedaan. Lekker rijden, af en toe in gestrekte draf, dan weer stapvoets. De horizon is geen grens maar een uitdaging. Toegegeven, Drenthe is de prairie niet, maar je krijgt toch een beeld van de eindeloze uitgestrektheid zoals die er in bijv. Kansas of Nevada te vinden is. Ik was in volledige cowboy-uitmonstering, inclusief chaps en laarzen met sporen. De enkelingen die me passeerden (een meisje te paard en twee keer een wandelaar) keken me steevast bewonderend aan.
met mijn trouwe paard is het goed toeven
ik stoor me niet aan argwanig volk
het stof waait op achter paardenhoeven
verzamelt zich al snel in een wolk
ik neem een slok uit de veldfles en kijk
naar eindeloze verten, weet dan
hoe ik me voel: groots en vooral ook rijk
dit is het leven van een countryman
een reiziger gaat filosoferen
als de reis maar lang genoeg duurt
hoe meer je over jezelf wilt leren
hoe meer je in de verte tuurt
Countryman Ray
Geen opmerkingen:
Een reactie posten