Voor kreupelen was geen plaats op de prairie. Konden ze al lopen, dan liepen ze vooral in de weg en voor cowboywerkzaamheden waren ze volkomen ongeschikt. In het zuiden van Utah was een kleine kreupelenkolonie en daarover gaat het volgende gedicht. Het is afgeleid van het boekje 'How the people of Cripple Town survived'. Het boekwerkje beschrijft het dagelijkse bestaan van de meer dan driehonderd kreupelen. Het is een bemoedigend en mooi verhaal.
De helft van ons
kan zichzelf niet
voor de voeten lopen
omdat ze de helft
missen
De andere helft van ons
struikelt voortdurend
over de andere
omdat ze de richting
missen
Maar de beide helften
samen zijn sterk
bij het zaaien bakken
eten plukken rooien
vissen
Countryman Ray
Geen opmerkingen:
Een reactie posten