Ik erken volmondig wat te hard van stapel te zijn gelopen, met mijn actie om naar Brabant af te reizen. Het heeft me aangegrepen. Gisterochtend kreeg ik de griep en sindsdien is het helemaal mis in huize Ray. Vannacht nauwelijks een oog dichtgedaan en ook mijn boek over het leven van Raging Bull en Curly Flower ligt nog onaangeroerd op mijn nachtkastje. En dat terwijl ik me had voorgenomen meer te lezen over de indianenmaterie. Helaas belet de koorts me. Daarom een klassieker uit de oude doos.
De nacht valt samen met de fles
de grond onder de hoeven donker
het water ver weg
verder dan we dachten
de mannen van stavast zijn verdwaald
en zelfs de sterren steunen alleen
de maan in haar zicht
als we morgen door de beneveling rijden
zullen we zien waar het vuurwater
ons heeft gebracht
als we de teugels hadden losgeknoopt
van het hek van de saloon
Countryman Ray
woensdag 7 oktober 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten