Vroeger zwierf er op de prairie de bende van de Waltons rond, vier gemene broers die sprekend op elkaar leken. Ze hadden het vaak voorzien op Ducky Duke, een Engelse hertog die naar Amerika was gekomen om een eendenfarm op te zetten (vandaar zijn bijnaam). De Waltons probeerden vaak het prikkeldraad te stelen waarmee Ducky Duke zijn farm had omheind. Daarbij werden ze steevast door de sheriff gearresteerd. Hij had ze al zo vaak in zijn gevangenis gegooid, dat hij standaard arrestatieformulieren had laten drukken met hun namen er alvast op.
Ducky Duke was getrouwd met Holly Hoker, een Engelse aristocrate die haar man naar Amerika was gevolgd. Ze was niet zo gelukkig op de prairie, wat ik wel wat merkwaardig vind. Afijn, het volgende gedicht gaat over haar en haar sehnsucht en heimwee. Het is een sonnet, dit voor de kenners.
Holly Hoker, wat heb je toch gedacht
toen je opeens de oceaan overstak?
heb je in stilte gebeden om kracht
was het jouw hart dat even brak?
en heb je mooie dromen gehad
toen je Engeland voorgoed verliet?
je man wees dan wel stoer het pad
maar wat lag er in het verschiet?
en nu de jaren langzaam vergaan
zie ik steeds vaker tranen, Holly-lief
je man leeft steeds meer in zijn waan
en elke Walton is nog steeds een dief
waar is Engeland, waar is nu je stek?
en wie hou je eigenlijk voor de gek?
Countryman Ray
vrijdag 14 mei 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten