Het is maandag, dus is het weer liedtekstdag! Ik kreeg van een een lezeres de opmerking dat zij de laatste maanden de gedichten op deze blog vaak wel wat negatief qua onderwerp vond. Maar ja, hoezeer ik ook een prairieman ben, er zijn natuurlijk wel zekere aspecten aan de prairie die iets minder fraai zijn, en die mogen echt niet onbenoemd blijven. Ik zal het echter goedmaken met een positieve oude liedtekst, een kolonistenlied om precies te zijn. Als ze eenmaal op de Westoever van de Mississippi waren joegen de kolonisten de oorspronkelijke bevolking weg en bouwden onderweg illegale nederzettingen, vaak ook nog met een metershoog hek er om heen, onder het zingen van dit lied. Het werd gezongen zonder begeleiding, en meestal in canon. Het mooiste klonk het als mannen en vrouwen elk telkens een opvolgende canon deden. Waar het lied over gaat is meteen duidelijk, dus dat ga ik hier niet uitleggen.
de prairie is zo mooi, zo mooi
de prairie is zo mooi
kijk maar naar het toffe zand
de rode rotsenrand
de prairie is zo mooi, zo mooi
de prairie is zo mooi
zie het uitgestrekte land
nergens een waterkant
de prairie is zo mooi, zo mooi
de prairie is zo mooi
voel de hete zonnebrand
verlies niet je verstand
de prairie is zo mooi, zo mooi
de prairie is zo mooi
neem je merrie aan de hand
bemerk de sterke band
de prairie is zo mooi, zo mooi
de prairie is zo mooi
de prairie is zo mooi, zo mooi
de prairie is zo mooi
(vanaf hier kan het lied naar believen herhaald worden)
Countryman Ray
maandag 24 mei 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten