Pretty colors

Hoewel de meeste foto's die we hebben van het Wilde Westen in zwart-wit zijn, moet het er behoorlijk kleurig en fleurig zijn geweest. Uit overleveringen van indianen weten we dat er zeker negentig verschillende kleuren in de lucht zitten en dat de kleigronden vaak uit meerdere kleurlagen bestaat. Vandaar dat dichters in die tijd altijd erg gefixeerd waren op kleuren. En dan met name Mary Buttersword, die honderden gedichten schreef over kleuren. Het waren over het algemeen vrij zemelige gedichten, over liefde en dergelijke, maar altijd met een behoorlijke aandacht voor kleur. Zoals uit het onderstaande gedicht blijkt:

Liefste, ik blijf je altijd trouw
zoals de lucht die van okerachtig blauw
via magentarodig naar kastanjebruinachtig lila
je hebt een berghut en geen villa
maar dat interesseert me niet veel
al was je haar niet blauwtintgrijs maar okergeel
of zoals de lucht soms grijsbleek soms antracietgrauw

Liefste, wij zijn een stel apart
zoals de bodem soms avondvurigrood is of gitzwart
via karmozijn naar vlakbeige lichtoranje
je hebt geen stijl en ook geen franje
maar ik ben zelf ook niet veel moois
met een korenblauwe rok, of is 't turkoois?
voor onze toekomst maak ik me hard


Countryman Ray