vrijdag 19 november 2010

Hang the shopkeeper

In 1857 werd er voor de 100e keer iemand opgehangen in Graft Hill, Minnesota. Het slachtoffer was Nel Bishop, een winkelierster die het niet zo nauw nam met eerlijk zaken doen. Eerst ontkende ze, maar uiteindelijk gaf ze toe dat ze iedereen bedonderd had. Toen ze eenmaal de strop om haar nek voelde glijden begon ze eerst hysterisch te krijsen en daarna iedereen uit te lachen. Vlak voor het luik viel werd ze echter rustig en droeg ze nog een gedicht voor. Dat ging ongeveer zo (vertaald dan natuurlijk):


ik rommelde met maten en gewichten
iedereen betaalde bij mij teveel
ik probeerde iedereen op te lichten
ieder kreeg een beetje, en ik het grootste deel

nu ben ik qua leven dus aan het end
mij rest alleen nog een stukje touw
ik neem afscheid van mijn vent
en al het geld waarvan ik zo hou


Countryman Ray

4 opmerkingen:

  1. Is dit niet het ideale evenement voor je om voor te dragen? http://www.countrychristmasfair.nl/ Hopelijk zie ik je eens daar.

    Quark.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mijn sollicitatiebrief naar dit festival is al onderweg! Bedankt voor het melden, zodra ik nieuws heb, laat ik het je weten, Quark!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoewel geen bewonderaar van deze Nel Bishop moet ik je eerlijk bekennen, lieve Ray, dat ik erg verheugd ben met een vrouwelijk geluid op deze door machistische verzen gedomineerde blogspot.

    De prairie herbergt een schat aan talentvolle dichteressen waar niemand ooit van gehoord heeft. Ze lopen er niet mee te koop, omdat het voor een squaw of cowgirl gewoon not done is om op de voorgrond te treden. Wij dichten in de schaduw van onze Arendsogen, sherrifs en Countrymen. Of onze mannen lopen met de eer weg. Zo is het een publiek geheim dat mijn man, een invloedrijk schrijver in het post-postmoderne prarienovelgenre, zijn cultstatus grotendeels zo niet geheel te danken heeft aan mijn vakkundige redactiewerk.

    Ach, ik zou hier nog hele boekwerken over kunnen opentrekken. Maar het militante antigeluid komt de reputatie van de dichtende wildwestvrouw ook al niet ten goede. Daarom stel ik voor, Ray, dat je mij ook zo'n entry doet zodat ik elke week op de PCCG een dame kan introduceren die een paar letters op haar zang heeft.

    Ik hoop dat je op mijn voorstel ingaat. Onze wereld is per slot van rekening ook de prairie.

    Ugh.
    Houelbekiskwa


    PS - Als je in het echt net zo knap bent als op de foto, wil ik je wel een keer ontmoeten. Ik woon vlakbij een opvallende peyote-formatie. Na het derde rooksignaal links. Als je nu nog niet weet wat ik bedoel, is het niet meant to be.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Anoniempje, kun je me wat laten lezen van de dame die wel een paar letters op haar zang heeft?

    BeantwoordenVerwijderen