maandag 1 juni 2009

Behind closed clappingdoors

Het was een warm weekendje en de rosé (van het merk western mösel) vloeide rijkelijk tijdens de barbecue. Samen met twee westernfans hadden we er een mooie dag van gemaakt: eerst hout sprokkelen, daarna kloven en 's avonds twee konijnen en een fazant op de grillplaat. Heerlijk, het echte westernleven.
's Avonds mijmerden we over het ontbreken van de vrouw bij de barbecue. Ik pakte mijn blocnote en schreef een gedicht. Ik moet er eerlijk bij zeggen dat het wel een pikant randje heeft, maar goed, dat hoort ook bij het westernleven. Als de cowboys vroeger op de prairie zaten, dan hadden ze het heus niet alleen over de prijs van graan en tabak.


De klapdeurtjes achter me
hangen roerloos
de stilte is dreigend voelbaar

Damn it, denk ik
de wereld gaat aan me voorbij
hier in dit dal met deze lui
ik heb zin in een wip, maar....
waar zijn de vrouwen eigenlijk?

Hé gringo, kom eens hier
ik hoor het goed
me gringo, you een vrouw
het kasteel van verlangen wordt wakker
de landarbeiders trekken erop uit
de soldaten bewaken de kantelen
en de vrouwen vingeren zich wat
of bakken broodjes
buiten schijnt de zon
en niemand is ziek

Ik ben als de blonde herder
en draai me om
een wip, denk ik
ze draagt laarzen
net als ik
de cowboy van het kasteel van verlangen
lucky me denken we

En dan roept de sheriff
moeten we naar het plein komen
voor een verdomde ophanging
en daar zie jij bekenden
tabee ranger
het ga je goed

zoals achter je achter me stond
liep je weg
denk ik


Countryman Ray

Geen opmerkingen:

Een reactie posten