Mensen vragen mij wel eens waarom het Westen altijd Wild wordt genoemd. Ik heb me afgelopen weekend in die vraag verdiept. Immers, in de meeste westernstudieboeken wordt helemaal niet gesproken over het Wilde Westen. In de serieuze literatuur ook niet. Het Wilde Westen komt alleen voor in popliedjes (Wild wild west, van the Fresh Prince) en in reclame van Marlboro.
Het is dus een beetje te vergelijken met de Kerstman, die eigenlijk helemaal geen oude man met een hagelwitte baard is. Dat is de Coca-Colakerstman. De echte, uit Finland, was een gnoom met een bochel en een enge neus. Zo zie je maar hoe de reclame en de commercie ons beelden opdringt. Daar heb ik vervolgens een gedicht over geschreven.
De meid poetste het glaswerk
de piano werd met rust gelaten
het duister krult om de saloon
en de flessen nevelen
de geur van tabak
hangt in jassen en baarden
en de paarden
aan het hek bij de drinkbak buiten
rusten uit en maken geen geluid
dit is het westen
niet bepaald wild
dat is ook maar bedacht
door een handige jongen
Countryman Ray
maandag 22 juni 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten