De C staat natuurlijk voor de cowboy, de onbetwiste koning van de prairie. Zonder de cowboy is er geen prairie en geen Wilde Westen en vice-versa. Ten onrechte worden cowboys in films vaak afgeschilderd als ongeschoren, zweterig, vervuild, ruzie zoekend, altijd maar weer dronken, trigger-happy rapalje dat constant vuurgevechten met de sheriff levert. Dat beeld klopt echter totaal niet, want in werkelijkheid waren en zijn het vaak aardige, de wet respecterende, rustige en gedreven vaklui die grote kuddes koeien van de ene naar de andere plek brengen, vaak over zeer grote afstanden. Soms ook zijn het specialisten die geduldig wilde paarden (de zgn. mustangs) vangen en temmen.
Op mijn reis door Arizona, eerder dit jaar (zie daarvoor deze weblog) heb ik met enkele van hen mogen praten. Want geloof het of niet, er bestaan nog steeds cowboys! Veel zijn het er echter niet meer. Wat me opviel is dat ze zoveel weten van het leven op de grote vlaktes, en hoe je daar in elk jaargetijde en onder alle omstandigheden kunt overleven. Ze zijn echt versmolten met de prairie, het is hun thuis. En dat ze een hekel aan indianen hebben is ook allemaal beeldvorming, op geniepige wijze door Hollywood bij elkaar gelogen. Sommige van hun beste vrienden zouden indianen kunnen zijn, als ze ze zouden kennen. Dat hebben ze me notabene zelf verteld.
Daarom: als je een western ziet, neem de rol en het beeld dat van de cowboy wordt neergezet wel met een korreltje zout.
Countryman Ray
vrijdag 18 december 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten