After the rodeo

Mensen, het is hier geweldig in Arizona. Ik vind het prachtig. Morgen ga ik vooor twee hele weken op individuele trektocht per paard. Dat kost $700 maar daarvoor heb je voor 14 dagen een paard, een zadel en alles wat je nodig hebt om te overleven op de prairie. Ik heb er natuurlijk heel veel zin in.

Maar ik wil het even hebben over waar ik net ben geweest, want je hebt hier natuurlijk ook rodeo's. Daar was ik: bij een rodeo. Mannen op paarden, clowns in de piste, wilde buffels, juichend publiek en een hoop kabaal over de speakers. Spektakel waar Amerikanen erg van houden, terwijl ze zich tegoed doen aan de van rondlopende verkopers gekochte hotdogs. Het zand vloog de bezoekers die vooraan zaten om de oren, want de hal was niet eens zo groot. En ook ik was er bij! Na afloop heb ik nog even staan kijken hoe de beesten terug gingen naar de stallen of in veewagens geladen werden. Wat denkt zo'n rund nou eigenlijk na zijn optreden? Daarover gaat het volgende gedicht.


na de show is het nog lang
onrustig
trillend staan paard en rund
op hun moegelopen benen
wat was het lawaaiig, wat was het
druk

ze kijken om zich heen,
waar nu naartoe?
ze krijgen een pets op de billen
in de stal gaan ze en
eten zullen ze
en water, veel water drinken

is dit wat de beesten willen?
nee, dit is wat de mensen willen,
mannen vooral, in geblokt
houthakkershemd en een
grote hoed

de dieren wordt niets gevraagd


Countryman Ray