Als het over de goede oude tijd van de prairie gaat, dan hebben we het meestal niet over kinderen. Toch waren die er natuurlijk wel. Ze hadden de tijd van hun leven met spelen, ravotten en struinen door de uitgestrekte natuur. Soms waren ze getuige van de doortocht van groepen ruiters, dan weer van een karavaan, dan weer van een indiaanse hinderlaag. Never a dull moment dus. Het volgende gedicht geeft weer hoe een gemiddeld kind destijds zijn leven leefde, gezien door de ogen van een 9-jarig jongetje.
op de prairie is het tof
er is altijd wat te doen
er zijn veel slangen
misschien wel een miljoen
je kunt hier heel goed rennen
en je kunt hier goed spelen
en als er soms strijd is
dan hoef je je niet te vervelen
met de sheriff kun je lachen
want hij is niet zo snugger
hij zit ons soms achterna
maar wij zijn altijd vlugger
maar het mooist is de general store
daar kun je zo goed gappen
maar pas daar wel even op
dat ze je niet betrappen
ik zou niet willen ruilen
met kinderen in de stad
want later word ik cowboy
dat lijkt me wel heel wat
dan ga ik ook naar de saloon
tussen alle stoere binken
want dan gaan we vechten
en heel veel whisky drinken
Countryman Ray
vrijdag 28 mei 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten