Ik kreeg forse kritiek op mijn vorige entry, enkele lezers menen dat ik de kunsten geen warm hart toedraag. Ik was wel wat streng, maar ik draag de kunsten (zoals lassowerpen, zandsculpturen bouwen, totempalen snijden, line-dance en schoonschieten) wel degelijk een warm hart toe, getuige ook het volgende gedicht.
Honderd jaar geleden voerde een stel indianen in Montana met zoveel succes een regendans uit dat het 17 dagen non-stop stortregende. Hun dorp spoelde weg, hun vee verdronk en ze leden honger. Ja, dat krijg je als je met bovennatuurlijke krachten speelt.
regen regen regen
we hadden er zelf om gevraagd
maar nu valt het toch wat tegen
hadden we de gok maar niet gewaagd
de goden straffen ons, dat is klaar
dit is meer dan we kunnen verdragen
we zijn inmiddels in groot gevaar
zullen nooit meer om regen vragen
Countryman Ray
vrijdag 5 november 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten