Kamperen op de prairie, het klinkt als een modern verhaal (zie mijn eerdere posts over mijn vakantie naar Arizona in 2009) maar toch werd er al volop gekampeerd in Californië ten tijde van de desperado's, gringo's en dingo's. Dat dat aparte voorvallen oplevert, mag voor zich spreken. Het onderstaande gedicht is een vertaling (sorry voor strofe 3) van een oorspronkelijk gedicht uit 1872, dat waarschijnlijk geschreven was in de volle zon, na een paar glaasjes destillaat. De schrijver is anoniem gebleven, het origineel komt uit het boekje 'Oopsie Daisy and other tremor lyrics'.
Harry sneed het vlees
en Millie deed de was
ze kenden de streek nog niet
want ze waren er pas
ze keken naar de einder
een stofwolk kwam eraan
een rover of een beest?
een boef of indiaan?
't was de verdwaalde ridder
uit een voorbije eeuw
dat is hetzelfde rare
als een zwembroek in de sneeuw
de ene kneep zich in de arm
de ander stond versteld
als het niet zo grappig was
hadden ze de sheriff gebeld
Countryman Ray
vrijdag 4 maart 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten