Hoewel de prairie 's ochtends en 's avonds mooie luchten en inzichten bood, gaf het ook genoeg aanleidingen om contemplatief en melancholisch voor je uit te kijken. Connor Studebaker was een meester in het vrijblijvend overpeinzen van de dagelijkse sores. Zijn liedboeken en gedichtenbundels stonden letterlijk stijf van de smart en problematiek. Het hoogtepunt van zijn oeuvre was het vreselijke Lonely Planet, een bundel gedichten over verlating en eenzaamheid. Studebaker heeft in 48 gedichten even vaak afscheid genomen van zijn geliefde, hetgeen vrij voorspelbaar werd op het einde. Het onderstaande gedicht vat de bundel stemmig samen.
We gingen samen
maar kwamen allebei
alleen op ons einde aan
jij vertrok en ik bleef
als jij bleef ging ik verder
het wisselen van lopen en staan
we keken niet om
en toen zijn we voorgoed
uit elkander gegaan
Countryman Ray
maandag 13 juni 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten