Het leven van een desperado gaat niet over rozen. Oké, je berooft af en toe een bank, maar die waren in het Wilde Westen niet bepaald op iedere straathoek te vinden, dus vetpot was het niet. Premiejagers waren ook van die figuren die altijd sjacherden voor hun kostje. En niet geliefd in bepaalde kringen. Een premiejager wist: als ze mij pakken, dan hang ik. Dat zijn de risico's van het vak.
We waren passanten van elkaar
hij was aangevreten en had een rare uitdrukking
op zijn gezicht
zo van: wat zit er in deze soep zeg
Uit eerbetoon nam ik mijn hoed af
en pakte de zijne
een echte Stetson die gedragen hoort te worden
De man met de vreemde nek
had een mooie gespriem
en wat bezielde zijn beulen
hij droeg zijn horloge
om zijn linkerpols
Zijn armen waren zwaar
en hingen slordig naast zijn ranke gestalte
ik verliet hem
nadat ik zijn handen in zijn broekzakken had gedaan
werd het toch nog een leuke middag
Countryman Ray
woensdag 17 juni 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten