Prachtig boek gelezen over het ruige Zuiden van Amerika. Het land van de roodnekken, de frivole dames en het vrije wapenbezit dat met hand en tand wordt verdedigd. Eén mooi verhaal gaat over Dallas, een doof meisje uit de buurt van Inglested (waarschijnlijk een Nederlandse enclave, Engelstad). Zij misleidde een bende bandieten door ze de verkeerde kant op te sturen en redde het dorp. Het volgende gedicht is daarop geïnspireerd.
(Blonde Lente, als je dit leest: dat de indianen een bloeddorstige rol krijgen in dit gedicht is niet om de indianen in een kwaad daglicht te stellen, maar om het zo historisch verantwoord mogelijk te houden.)
Dallas, met de jaren dover
ontmoette daags een laffe rover
die haar vroeg waar de huizen
de mensen, hun vee en geld waren
Dallas zag de ogen van de onverlaat
zijn vale huid, zijn wilde haren
en wees hem naar een reservaat
De man met zijn maten
hadden niets in de gaten
zij sloegen opzichtig hun kruizen
gingen op weg naar de indianen
die ze van bloeddorst vervuld opwachtten
ze werden verrast en vele nachten
bungelden hun scalpels met vrolijke manen
Countryman Ray
maandag 2 november 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten