Niet veel mensen staan er bij stil dat het op de prairie erg stoffig kan zijn. Dat heeft gevolgen voor het huishouden, zeker als het waait, en het waait vaak op de prairie. Net als tegenwoordig hadden huisvrouwen in het oude Wilde Westen, vooral in de 19e eeuw, het erg druk; destijds met het huishouden, tegenwoordig met twitter en Oprah. Met bezem en sop moest alles steeds weer gereinigd worden. Wat een karwei! En alles was voor niets, want reed er net een groep desperado's over de zandweg die de hoofdstraat vormde, dan kon je overnieuw beginnen! Over dat contrast tussen de vrijheid van het leven op de prairie en de niet aflatende rommel gaat dit gedicht.
stof komt samen met zand
dat is meteen de eerste les
heb je net de boel aan kant,
wil je even lekker aan de fles,
zie je het vuil weer opduiken
daar onder de voordeur door
en ook langs de raamluiken
komt al wat vies is en goor
en je kunt je niet verschuilen
je kunt niet doen of je klaar bent
of de boel zal hier flink vervuilen
en je krijgt moppers van je vent
het uitzicht is wijds met al dat vee,
de bergen, en de prairie voor je neus
dit huis was best een goed idee
maar had je de kans, had je de keus
dan zou de polder ook wel wat wezen
geen stof om steeds weer op te vegen
afkomstig van zanderige wegen,
o, wanneer valt hier nu eens regen?
Countryman Ray
woensdag 24 maart 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten